گزارش س.ب.کا از یکصد و پنجمین اجلاس کنفرانس بین‌المللی کار - قسمت سوم: کمیته بیانیه عدالت اجتماعی

۳۰ مرداد ۱۳۹۵

شنبه 20 اوت 2016 بوسيله ى گروه‌ نويسندگان

سومین قسمت از گزارش سازمان بین‌المللی کارفرمایان (س.ب.کا) از یکصد و پنجمین کنفرانس بین‌المللی کار که در خرداد ماه ۱۳۹۵ در ژنو برگزار شد در ادامه تقدیم می‌شود. این قسمت، به فعالیت کمیته بیانیه عدالت اجتماعی پرداخته است. برای مطالعه قسمت‌های قبلی این ترجمه و نیز متن اصلی این گزارش روی پیوندهای زیر کلیک فرمایید. و اما قسمت سوم: کمیته بیانیه عدالت اجتماعی.

متن اصلی به زبان اصلی

قسمت اول: پیشگفتار

قسمت دوم: کمیته کاربست استانداردها

کمیته بیانیه عدالت اجتماعی

کمیته‌ی کل امسال در خصوص ارزیابی بیانیه عدالت اجتماعی نقش بیانیه را به عنوان یک ابزار مدیریتی مورد تأکید قرار داد و گپ‌های موحود بین اقدام س.ب.ک در اجرای این بیانیه برای دستیابی به چهار هدف‌واره راهبردی این سازمان، یعنی حفاظت از اشتغال، حمایت اجتماعی (تأمین اجتماعی و حمایت از نیروی کار)،‌گفتگوی اجتماعی و اصول و حقوق بنیادین در کار، همراه با برابری جنسیتی و عدم تبعیض در مسائل غیر جنسیتی، را شناسایی کرد.

ارزیابی بیانیه عدالت اجتماعی نشان داد در حالیکه هدف‌واره‌های بیانیه امروز هم معتبر مثل زمانی که بیانه تصویب شد معتبر هستند، اجرای آن‌ها هنوز با تحولات در جهان کار منطبق نیست. به این ترتیب، دستیابی به تمام هدف‌واره‌های این بیانیه مستلزم تداوم بازنگری و تعدیل شاخص‌های اجرای آن است به نحوی که همچنان مبتنی بر واقعیت باقی بمانند.

بخشی مهمی از قطعنامه پایانی روی بهبود مذاکرات دوره‌ای تمرکز دارد. تقاضای کارفرمایان مبنی بر اینکه مذاکرات دوره‌ای برای برخورد با مقاصد مورد نظر بیانیه، که عبارتند از درک و پاسخگویی بهتر به نیازهای اعضای س.ب.ک، بهبود یابد، مورد استقبال قرار گرفت و از سوی بسیاری حمایت شد. به این ترتیب قطمعنامه برای هیأت مدیره راهنماهایی مقرر می‌دارد تا شیوه مذاکرات دوره‌ای بهبود یابد به نحوی که با مذاکرات عمومی (یعنی، مذاکرات سیاستی) توفیر داشته باشند و مقاصد مورد نظر خودشان را تأمین کنند.

به طور کلی،‌ گروه کارفرمایان از قطعنامه‌ای که بر اهمیت این بیانیه به عنوان یک ابزار مدیریتی تأکید می‌کند خرسند بودند، و تقویت رویکرد پائین به بالا را، که به وسیله آن فعالیت س.ب.ک باید از طریق نیازها و اولیت‌های اعضایش مشخص شود، تأیید می‌کردند. نکته مثبت دیگر اینکه به س.ب.ک یادوآوری می‌شود که از تمام ابزارهای اقدام خود، نه فقط استاندادرهای بین‌المللی نیروی کار، استفاده کند تا به نحو کارآمدتری به این نیازها و اولویت‌ها پاسخ دهد. به این ترتیب، کارفرمایان اعتقاد دارند که این قطعنامه به عنوان یک نقطه ارجاع مطلوب برای تلاش‌های بیشتر اعضا حهت پیگیری آن خدمت خواهد کرد.

اجندای ۲۰۳۰ یک فرصت عالی برای س.ب.ک است تا نقش کامل و فعالی در اجرای کار شایسته از طریق حمایت اعضایش پر جهت مشارکت مناسب در راهبردهای ملی برای توسعه پایدار ایفا کند. کمک س.ب.ک در جهت ارزیابی پیشرفت اعضا به سوی کارشایسته از طریق شاخص‌های کار شایسته اهمیت ویژه‌ای داشت. کارفرمایان به دو دلیل عمده با استقاده از شاخص‌های کار شایسته مخالفت می‌‌کردند: آنان هرگز از سوی هیأت مدیره تأييد و مورد مذاکره قرار نگرفته‌ بودند؛ و بعضی از شاخص‌ها (به عنوان نمونه حقوق کارگران) انحرافی هستند و به درستی آنچه را که باید به دست آید به دست نمی‌دهند. این نکته در کنفرانس مطرح شد و شاخص‌های کار شایسته در نشست نوامبر۲۰۱۶ هیأیت مدیره مورد مذاکره قرار خواهد گرفت،‌که از آن پس قادر خواهد بود تا س.ب.ک را در کمک به روند سازمان ملل متحد در خصوص هدف‌های توسعه پایدار مدد برساند.